Rüyalarda Buluşalım

 Karanlık çöktü, etraf puslu sisli. Çakalların ulumaları aşıyor dağı taşı, yankılanıyor evin göbeğinde. Telaş var her bir köşede. Fırtına yaklaşıyormuş. Herkes kendi canının derdinde.  Felaket tellalı komşu geliyor. Yıkılıcak her yer başaramayacağız diyor. Fırtına öncesi sessizlik olur diye duymuştum. Bu kez alabildiğine patırtı hakim ortamda. Bense kıvrılıyorum bir köşede. Uykuya dalıyorum aniden. Kendi düşlerimi çıkarıyorum sandıktan. Geçen gün sinemada izlediğim 'Umut' temalı filme benziyor rüyam. Yine böyle karanlığın ortasına düşmüşüm.Tutunacak bir el arıyorum. Sonra bir adam beliriyor elinde asasıyla karanlığın içinden. Yaşını başını almış saçı sakalı birbirine karışmış. Birazda yorgun. Asasını savuruyor karanlığa doğru. Yıllların verdiği o marur ve gururlu duruşuyla aydınlatıyor dört bir yanı. Cıvıl cıvıl oluyor hertaraf. Çiçekler açıyor, Nuh'u kıskandıracak çeşitte hayvan arz-ı endam eyliyor. Kelebekler kozalarından çıkmışlar ışığın tadını çıkarıyorlar.
Rüyamda kelebeğin ömrü kadar sürüyor. Uyanıyorum. Kaosun ortasındayım yine. Uzaklara bakıyorum. Elinde asasıyla gelip bizi kurtaracak birisini düşlüyorum...