1 Eylül 2009 Salı

Hoş Geldin Beşiktaş!

En son buluşmamızda, yüreğimizde alev gibi yanan, aşkının közüyle parladıkça yolunu aydınlatan meşalelerin ışığıyla uğurlamıştık seni. O güne kadar kabuğuna çekilmiş kaplumbağa misali ortalıkta görünmeyen kartallar, tozparça edip kabukları övünerek taşıyorlardı siyah beyazı... Her kötü geçen senenin ardından dayıları ve amcaları tarafından bir ton sataşmaya maruz kalan minik kartallar, o gün gururla giyinmişti Beşiktaş’ını. Uzun zaman sonra ilk defa renkli arkadaşlarının değil de kendi sesleri çınlıyordu sokaklarda düşman çatlatırcasına. Gol atınca BOBO, ince bir pas verince YUSUF oluyorlardı... Çırak ilk kez formasıyla gidiyordu işe. Büyükleri onunla o gün hiç dalga geçememişlerdi. Gönlü patron olmuştu çifte kupasını da o gönlün baş köşesine oturtmuştu... Okulda fenerli hoca sus pus. Okulun her köşesini zapt etmişti siyah beyaz. Camlarda bayraklar panolarda atkılar… Söz verildiği üzere donatılmıştı yedi cihan bayraklarla ve yurdun dört bir köşesinde düğün vardı davullarla zurnalarla.

Yelkovan koştu akrep kovaladı. Sevgiliyle buluşma vakti geldiğinde vücudu bir heyecan sardı. Oruçtan da olabilirdi titremem ama yok besbelli aylardır kutsal topraklarda seni izleyememenin verdiği azaptandı akşam saatini bekleyememem. Sensiz geçen günleri sorguya çektikten sonra buluşmuştuk sonunda. Bıraktığımız gibi bembeyaz çıktın karşımıza. Omuz omuza başladık yine büyük kavgamıza. ‘ŞAMPİYONLUK HASRETİYLE ÇOK ÇİLE ÇEKTİK’ bestesi uzun yıllardan sonra ilk kez yankılanmıyordu stadda. Ne mutlu… Ama ters giden bir şeylerin olduğu hemencecik kendini belli etti. Ava çıkmış Kartal gibi değil de, hayata yeni gözlerini açmış ceylan misali oynuyordun. Cılız ve kırılgan. Direkler de karşısındaydı ceylanın. Vahşi yaşam ! Bir de ‘KARGA’lar vardı bu bozkırda. Birincisi beslediğimiz karga. Bir senede 30 trilyon yedirdik bu kargaya. Doymadı da doymadı. Boşuna dememişler ‘Besle kargayı oysun gözünü!’ Diğeri de Leş kargaları. Bunlar zayıf ceylanların üzerine çullanmaya bayılırlar. Kaosla beslenip kanla yıkanırlar. Her durumda bel altı çalışırlar. Onlarda mesaiye başlarlar artık sabahın ilk ışıklarıyla…

Ve şimdi Siyah Beyaz yine sokakları terk etti. 3 ay önce astığımız bayrakların BEYAZ ı solmaya başladı. Hayaller sifiri karanlık KAPKARA. Seni yine böyle SİYAH sevmiştim Beşiktaş'ım. Tekrardan HOŞGELDİN UMUTLARIMA…

Hiç yorum yok: